proud |
{praʋd}
- [A] gurur verici, azametli, gururlu, onurlu, şerefli, mağrur, kibirli, görkemli, kabarmış
|
|
proud |
s. gururlu, mağrur, kibirli, azametli; onurlu, izzetinefsi olan; haysiyetli; {of ile} iftihar eden; canlı {at v.b.}; görkemli; muhteşem, tantanalı. proud flesh tıb. yara içinde veya etrafında mantar gibi şişmiş et. proudhearted
s. kibirli. a proud day for us bizim için iftihar edilecek bir gün. do oneself proud kendisini onurlandıracak derecede başarmak. I am proud to know him. Onu tanımakla iftihar ediyorum. proudly
z. gururla, iftiharla. |
|
|