obey |
{əʋ'beı}
- [V] itaat etmek, uymak, dinlemek, riayet etmek, sadakât göstermek, söz dinlemek
|
|
obey |
f. itaat etmek; -e uymak, -e riayet etmek. |
|
obey |
{f.} itaat etmek, söz dinlemek, denileni yapmak; tabi olmak, boyun eğmek. |
|
obey |
o.bey
obey'
Fiil
* itaat etmek, söz dinlemek; boyun eğmek. |
|
obey |
itaat etmek, söz dinlemek, denileni yapmak; tabi o |
|
|