| invite |
 {ın'vaıt}
- [V] davet etmek, çağırmak, istemek, çekmek, neden olmak
|
|
| invite |
{f.} davet etmek, çağırmak; cezbetmek, celbetmek; icrasını teklif etmek. invitingly {z.} davetkar bir şekilde, cezbedici surette. |
|
| invite |
f.
1. davet etmek, çağırmak: He invited only his close friends to the exhibit. Sergiye sadece en yakın arkadaşlarını davet etti.
2. rica etmek: He invited me to apply for the job. İşe başvurmamı rica etti.
3. davet etmek, yol açmak: Carelessness invites criticism. Dikkatsizlik eleştiriye yol açar.
i. k. dili davet. |
|
| invite |
çağırmak |
|
| invite |
in.vite
învayt'
Fiil
* davet etmek, çağırmak:
He invited only his close friends to the exhibit.
Sergiye sadece en yakın arkadaşlarını davet etti.
* rica etmek:
He invited me to apply for the job.
İşe başvurmamı rica etti.
* davet etmek, yol açmak:
Carelessness invites criticism.
Dikkatsizlik eleştiriye yol açar. |
|
|
Türkçe
