incident |
{'ınsıdənt}
- [A] ayrıcalık getiren, yükleyen
- [N] olay, hadise, kaza, perde (tiy.), özel durum, ayrıcalık, yük
|
|
incident |
i. olay, hadise, vaka.
s. to -e ait olan, -e özgü; ile beraber gelen. |
|
incident |
i.
s. olay, hadise, vaka; önemsiz olay;
s. bağlı, tabi; fiz. gelen, düşen. |
|
incident |
arıza |
|
incident |
olay |
|
|