| frustrate |
 {'frʌstreıt}
- [V] önlemek, engel olmak, işini bozmak, boşa çıkarmak, hayal kırıklığına uğratmak, yıldırmak
|
|
| frustrate |
f.
1. engellemek; kösteklemek, ket vurmak; set çekmek.
2. hüsrana uğratmak. |
|
| frustrate |
f. işini bozmak, boşa çıkarmak, hayal kırıklığına uğratmak: amacına engel olmak. frustrated
s. boşuna didinmiş, hedefine ulaşamamış; sinirli. frustration
i. aksiliğe çatma hissi, boşuna uğraşma; asabiyet. frustrating
s. boşa çıkaran, engelleyen; asap bozucu, sinirlendirici. |
|
| frustrate |
frus.trate
fr^s'treyt
Fiil
* engellemek; kösteklemek, ket vurmak; set çekmek.
* hüsrana uğratmak. |
|
| frustrate |
işini bozmak, boşa çıkarmak, hayal kırıklığına uğr |
|
|
Türkçe
