final |
{'faınəl}
- [A] son, en son, sonuncu, final, nihai, kesin, kusursuz
- [N] final, final karşılaşması, final sınavı, son baskı {gazete}
|
|
final |
s.
i. son, nihai; kati, kesin; sonuncu;
i. {matb}. son baskı; {çoğ}., spor kesin sonuç veren oyun, final, bir spor karşılaşmasmın son ve kati denemesi; sömestre sonu imtihanı. finally
z. nihayet, sonunda. final cause nihai maksat, son gaye. |
|
final |
s. 1. son, sonuncu; kesin. 2. spor final: final match final maçı.
i. 1. yıl sonu, sömestr sonu veya kurs sonu sınavı. 2. spor final, final karşılaşması. 3. gazet. son baskı. |
|
final |
son |
|
final |
fi.nal
fay'nıl
Sıfat
* son, sonuncu; kesin.
sports
* final:
final match
final maçı.
İsim
* yıl sonu, sömestr sonu veya kurs sonu sınavı.
sports
* final, final karşılaşması.
journalism
* son baskı. |
|
|