disown |
{dıs'əʋn}
- [V] tanımamak, yadsımak, inkâr etmek, reddetmek, sahip çıkmamak
|
|
disown |
f. 1. tanımamak, yadsımak. 2. evlatlıktan reddetmek. |
|
disown |
f. reddetmek, inkâr etmek, tanımamak, kabul etmemek, sahip çıkmamak. |
|
disown |
dis.own
dîson'
Fiil
* tanımamak, yadsımak.
* evlatlıktan reddetmek. |
|
disown |
reddetmek, inkâr etmek, tanımamak, kabul etmemek, |
|
|