| bluff |
{blʌf}
- [A] sarp, dik, açık sözlü, pervasız, sözünü esirgemeyen, içten, candan
- [N] blöf, kurusıkı, uçurum, kayalık
- [V] blöf yapmak, blöfle elde etmek, kurusıkı atmak
|
|
| bluff |
s.
i. tok sözlü, açık; sarp, dik {sahil} ;
i. kayalık, uçurum. bluffly
z. tok sözle. bluffness
i. tok sözlülük. |
|
| bluff |
f.
i. blöf yapmak, kuru sıkı atmak; bir şeyi blöfle elde etmek;
i. blöf, kuru sıkı. call ones bluff blöfe meydan okumak. bluffer
i. blöf yapan kimse. |
|
| bluff |
f. blöf yapmak, kurusıkı atmak.
i. blöf, kurusıkı. |
|
| bluff |
s. tok sözlü.
i. sarp ve yüksek kıyı/kaya. |
|
|