| sparkle |
 {'spɑ:rkəl}
- [N] parlama, ışıma, parlayış, pırıltı, parlak zekâ
- [V] parlamak, ışıldamak, ışımak, kıvılcım saçmak, parıldamak, ışık saçmak, göz kamaştırmak, köpürmek
|
|
| sparkle |
f.
i. kıvılcımlar saçmak; pırıldamak; köpürmek, köpük köpük olmak {şarap};
i. kıvılcım; pırıltı; şaşaa. sparkler
i. pırıldayan eylayan mücevher; şahsiyeti ve canlılığıyle göze batan kimse, parlak şahsiyet. |
|
| sparkle |
f.
1. pırıldamak.
2. {şarap} köpürmek.
i.
1. pırıldama.
2. {şaraptaki} köpürme. |
|
| sparkle |
spar.kle
spar'kıl
Fiil
* pırıldamak.
* {şarap} köpürmek.
İsim
* pırıldama.
* {şaraptaki} köpürme. |
|
| sparkle |
kıvılcımlar saçmak; pırıldamak; köpürmek, köpük kö |
|
|
Türkçe
