| principal |
 {'prınsəpəl}
- [A] baş, ana, asıl, esas, belli başlı, temel
- [N] başkan, şef, okul müdürü, müvekkil, fail, düellocu, sermaye, anapara, anamal
|
|
| principal |
s.
i. baş, ana, başlıca, büyük, asıl, en mühim;
i. başkan, şef, patron; yönetici; müdür, okul müdürü; vekil tutan kimse, müvekkil; asıl mesul kimse; sermaye, anamal, ana akçe, ana para; düelloda karşılaşan taraflardan biri. principal parts gram. İngilizce fiillerin çekim şekilleri. principally
z. genellikle; çoğunlukla, ekseriyetle. principalship
i. müdürlük. |
|
| principal |
s. baş, ana, başlıca, en önemli, belli başlı.
i.
1. müdür, okul müdürü.
2. huk. müvekkil.
3. tic. sermaye, anamal, anapara. |
|
| principal |
ana |
|
| principal |
asal |
|
|
Türkçe
