| oblige |
 {ə'blaıdʒ}
- [V] zorunda bırakmak, mecbur etmek, bağlamak {anlaşma vb.}, minnettar kılmak, minnettar bırakmak, iyilik etmek, lütfetmek, memnun etmek
|
|
| oblige |
f.
1. mecbur etmek, zorlamak.
2. -e iyilik etmek, -e yardım etmek, -i memnun etmek. |
|
| oblige |
{f.} mecbur etmek, zorlamak, zorunlu kılmak, zorunda bırakmak; minnettar kılmak; iyilik etmek, memnun etmek. I am much obliged. Çok minnettarım. |
|
| oblige |
o.blige
ıblayc'
Fiil
* mecbur etmek, zorlamak.
* iyilik etmek, memnun etmek. |
|
| oblige |
mecbur etmek, zorlamak, zorunlu kılmak, zorunda bı |
|
|
Türkçe
