| descend |
 {dı'send}
- [V] inmek, alçalmak, madene inmek, çökmek, detaya inmek, soyundan gelmek, miras kalmak, saldırmak, baskın yapmak, aşağı yuvarlanmak
|
|
| descend |
f. inmek, alçalmak, çökmek; kendini küçültmek, düşmek; baskın yapmak, çullanmak; üşüşmek, başına toplanmak; genelden özele geçmek; { bir tartışmada}; intikal etmek, soyundan gelmek. |
|
| descend |
f.
1. inmek; {kuş, uçak v.b.} alçalmak; {karanlık, sis v.b.} çökmek.
2. from -in soyundan gelmek.
3. on/upon inip -e saldırmak; -e sökün etmek, bastırmak: Those relatives descended upon us again this Christmas. O akrabalar bu Noel´de yine bastırdılar. |
|
| descend |
de.scend
dîsend'
Fiil
* inmek; {kuş, uçak v.b.} alçalmak; {karanlık, sis v.b.} çökmek.
* [from] -in soyundan gelmek.
* [on/upon] inip -e saldırmak; -e sökün etmek, bastırmak:
Those relatives descended upon us again this Christmas.
O akrabalar bu Noel'de yine bastırdılar. |
|
| descend |
inmek, alçalmak, çökmek; kendini küçültmek, düşmek |
|
|
Türkçe
