| clay |
 {kleı}
- [N] kil, toprak, çamur, çömlekçi çamuru, balçık, yerküre, insan vücudu, hamur, toprak künk
|
|
| clay |
i. kil, balçık, çamur toprak; insan vücudunu meydana getiren hamur, insan vücudu. clayey, clayish
s. killi, kil gibi. clay pigeon kilden yapılmış ve havaya fırlatılan nişangâh. potters clay çömlek çamuru. |
|
| |
Türkçe
